o wykształceniu

См. также в других словарях:

• Ярковский, Павел — польский библиограф и библиотекарь; родился в 1781 г. в бывшем Краковском воеводстве. Образование Я. получил в Кременецкой школе в Волыни, по окончании которой в 1801 г. там же остался учителем французского языка. Трудолюбием, способностями и… …   Большая биографическая энциклопедия

• brak — m III, D. u, N. brakkiem 1. blm «fakt nieistnienia czegoś, nieobecność, niedostatek» Chroniczny, dotkliwy, zupełny brak. Brak apetytu, sił. Brak czasu. Brak gotówki. Brak zainteresowań. ◊ Z braku, w braku czego «wobec tego, że czegoś nie ma; nie… …   Słownik języka polskiego

• heteromorfoza — ż IV, CMs. heteromorfozazie, blm biol. «szczególny rodzaj regeneracji polegający na wykształceniu się w miejsce narządu zniszczonego nowego, zupełnie innego narządu (np. regeneracja czułka zamiast słupka ocznego u raka)» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• luka — ż III, CMs. luce; lm D. luk «miejsce nie zapełnione czymś, nie zajęte, puste, wolne; przerwa, wyrwa, szczelina; brakujący fragment tekstu» Luki w szeregach. Luka w tekście, w notatkach. Luki w umocnieniach, w wale ochronnym, w ogrodzeniu.… …   Słownik języka polskiego

• nadleśniczy — m odm. jak przym.; lm M. nadleśniczyczowie, DB. nadleśniczyczych «pracownik administracji leśnej, zwykle o wyższym wykształceniu techniczno leśnym, kierujący nadleśnictwem» …   Słownik języka polskiego

• półwyższy — «o szkole, wykształceniu: pośredni między średnim i wyższym» …   Słownik języka polskiego

• wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… …   Słownik języka polskiego

• wyuczyć — dk VIb, wyuczyćczę, wyuczyćczysz, wyuczyćucz, wyuczyćczył, wyuczyćczony rzad. wyuczać ndk I, wyuczyćam, wyuczyćasz, wyuczyćają, wyuczyćaj, wyuczyćał, wyuczyćany «ucząc wyćwiczyć, wykształcić kogoś w czymś, wdrożyć do czegoś; ucząc utrwalić coś w… …   Słownik języka polskiego

• brak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrób, produkt, którego parametry nie odpowiadają założonym normom; bubel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypuszczać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hetera — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. heteraerze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w starożytnej Grecji: kobieta lekkich obyczajów, na ogół o wysokim poziomie umysłowym, o wykształceniu literackim, filozoficznym,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• luka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. luce {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsce puste, niczym niewypełnione; przerwa, brakujący fragment pewnej całości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Luki w wykształceniu. Luka w rozumowaniu. Luka w zabudowie, w tekście. Wypełniać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień